ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Muzika
Jezik: Srpski
Godina izdanja: St

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

PLAVŠA Dušan – muzikolog i muzički kritičar (Sopot, 2. III 1924 – Beograd, 21. VIII 2009). Osnovnu školu pohađao je u Mostaru, NSadu i Bgdu, gde je završio i gimnaziju 1942. Istovremeno je završio nižu muzički školu „Stevan Mokranjac” i srednju muzičku koja je bila pri Muzičkoj akademiji. Diplomirao je 1956. na Muzičkoj akademiji u Bgdu, umetnički smer, u klasi prof. Ćirila Ličara. U Radio-Bgdu se zaposlio 1947. kao muzički saradnik, pa od 1951. radi kao načelnik Muzičke redakcije i zatim do 1953. kao muzički redaktor. U Radio-Jugoslaviji je od 1953. do 1954. takođe bio muzički redaktor. Istovremeno je bio korepetitor hora „Žarko Zrenjanin” (1953-1954) i uređivao je omladinski list „Prozor” (1950-1951). U Republički sekretarijat za prosvetu prešao je 1960. gde je radio kao prosvetni inspektor i referent za muzičke škole u Srbiji. Honorarno je predavao muziku na Akademiji za film, pozorište, radio i televiziju u Bgdu školeke 1963/64, a već sledeće, 1964/65, je bio na usavršavanju u Pragu na Karlovom univerzitetu. Tamo je napisao studiju Analogija govornog i muzičkog izražavanja, koju je prijavio kao doktorsku tezu, ali je nije odbranio. Rad je ipak objavio 1969. u knjizi Muzika iz raznih aspekata, eseji i studije. Po povratku u zemlju radio je kao muzički aranžer u Domu JNA u Bgdu, zatim kao profesor muzičkog vaspitanja u X beogradskoj gimnaziji i Školi za vaspitače, posle čega je jedno vreme bio samostalni muzikolog. Od 1970. je živeo i radio u NSadu, u Srednjoj muzičkoj školi „Isidor Bajić“, gde je predavao teorijske predmete. Po osnovanju Akademije umetnosti u NSadu izabran je 1975. za vanrednog, a od 1980. za redovnog profesora za predmet metodika muzičkog obrazovanja. Istovremeno je od 1976. do 1978. bio šef Muzičkog odseka, a od 1979. do 1981. prodekan za vaspitno-obrazovni rad na Akademiji. Penzionisan je 1987. na lični zahtev, ali je honorarno predavao sve do 2001. Pored pedagoškog rada od 1970. bavio se muzičkom kritikom, a prikaze je objavljivao u mnogim listovima i časopisima, između ostalih i u: „Beogradskim novinama”, „NIN“-u, „Politici”, „Borbi”, „Dnevniku”, „Zvuku”, „Izrazu”, „Našim teama”, „Kulturnom životu” i dr. Od 1954. do 1960. bio je glavni urednik časopisa „Savremeni akordi”, a 1972. glavni urednik i redaktor za muzičku umetnost u enciklopedijskom leksikonu Mozaik znanja. Bio je dugogodišnji saradnik Radio-Bgda, Radio-Zgba, Radio-Sarajeva i Radio-Skoplja. Napisao je i udžbenike Umetničko vaspitanje I za prvi i drugi razred srednjih stručnih škola, a priredio je i napisao predgovor za knjigu studija Vojislava Vučkovića Umetnost i umetničko delo. Bio je član Saveta za kulturu grada Bgda, zatim Kulturno-prosvetnog veća Jugoslavije, Saveta Muzikološkog instituta SANU, Prosvetnog saveta Vojvodine, saradnik izdavačke kuće „Nota” u Knjaževcu i dugogodišnji član-saradnik MS. Muziku je proučavao „sa estetskog i sociološkog, povjesnog i zanatsko-tehničkog stajališta, s gledišta pedagogije, psihologije i historije, nastojeći proniknuti u njezinu srž i dovjesti je u vezu s drugim umjetnostima”, a kao muzički kritičar važio je za najistaknutije jer je imao veliki dar zapažanja i jasno izlaganje.