Cena: |
Želi ovaj predmet: | 5 |
Stanje: | Polovan bez oštećenja |
Garancija: | Ne |
Isporuka: | BEX Pošta DExpress Post Express Lično preuzimanje |
Plaćanje: | Tekući račun (pre slanja) Ostalo (pre slanja) Pouzećem Lično |
Grad: |
Novi Sad, Novi Sad |
Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski
Odlično
Korice kao na slikama
Potpis umetnika na prvoj strani
Sjajan katalog
Galerija Srpske Akademije Nauka i Umetnosti
1969
Oko 140 strana
Book
All Authors / Contributors:
Petar Lubarda
Stanislav Živković
Nedeljko Gvozdenović
Petar Lubarda (Ljubotinj, kod Cetinja, 27. jul 1907 — Beograd, 13. februar 1974), jedan od najvećih jugoslovenskih i srpskih slikara 20. veka, redovni član SANU i spoljni član JAZU.
Osnovnu školu je pohađao u Ljubotinju, Cetinju i Herceg Novom, a gimnaziju u Herceg Novom, Šibeniku, Sinju i Nikšiću gde počinje da slika. Studije slikarstva započeo 1925. godine u Umetničkoj školi u Beogradu, a nastavlja kratko u Parizu 1926. na Académie des Beaux Arts. U Crnu Goru se vraća 1932. i iste godine dolazi u Beograd. U Parizu drugi put boravi od 1938. do 1940.
Prvu samostalnu izložbu imao je 1925. u Nikšiću a potom 1927. i 1929. u Parizu i Rimu. Od 1927. godine učestvovao je na mnogobrojnim kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu.
Bio je član Društva srpskih umetnika „Lada“ od 1938, Grupe „Samostalni“ od 1951, kao i ULUS-a, ULUCG-a i SULUJ-a.
Ratne godine od 1941. do 1944. provodi u zarobljeništvu u logorima u Nemačkoj i Italiji. Njegovog oca, kraljevskog oficira streljali su partizani, pa je izvesno vreme, kao ideološki nepodoban, imao problema u umetničkoj karijeri.
Od 1945. radi kao profesor na Likovnoj akademiji u Beogradu. Godine 1946. odlazi na Cetinje gde učestvuje u fomiranju prvih stručnih likovnih institucija u Crnoj Gori: otvara se Umjetnička škola na Cetinju u koji je bio predavač i direktor. Škola se 1947—1948. premešta u Herceg Novi. U Beograd se vraća 1950. godine gde ostaje do kraja života.
Dopisni član SANU postaje 1959, a redovni 1961. godine. U SANU je ostavio pismo u kojem zahteva da se pri svakom izlaganju njegovih dela obavezno naglasi da je po narodnosti Srbin[1].
Slikarsku zaostavštinu poklonio je Beogradu 1973. godine. Bio je oženjen Verom (umrla 2008. godine).[2] Njihova kuća je pretvorena u legat (Legat Atelje Petra Lubarde) i obnovljena 2012. godine,[3] a za publiku je otvorena 2014. godine.[4][5]
Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Godine 1997. ustanovljeno je najveće priznanje „Petar Lubarda“ koje se dodeljuje za likovnu umetnost u Crnoj Gori.
Slikarstvo
Petar Lubarda, Kosovski boj, 1953
Slikarski put Petra Lubarde započinje tamo gde je rođen - u crnogorskom kršu i brdima koji su mu se trajno urezali u stvaralačku memoriju. Praktično, u svemu što je slikao, kao plastična matrica može se identifikovati taj prvi vizuelni pejsaž koji ga je od rođenja okruživao. Kao da se u svakom od kasnijih znamenitih ciklusa vraćao linijama, oblicima i koloritu krajolika koji je poneo i nosio ma kuda da se kretao Crnom Gorom, Srbijom, Evropom i svetom. Počeo je da slika na svojevrsni realistički način koji je već poprimio svetlo-tamne valerske odnose svetla koji su tragali za naglašenim govorom slikarske materije. Dramatika slikarskog prizora podignuta je na prelazu tridesetih u četrdesete godine, a simbolično je vidljiva u Zaklanom jagnjetu (1940).
Petar Lubarda, Zaklano jagnje, 1940
Za ovu sliku su mnogi kritičari istakli da po surovosti prizora nagoveštava kataklizmu Drugog svetskog rata. Posle rata, Lubarda se upustio u dotad nepoznatu avanturu u srpskom i jugoslovenskom slikarstvu otvarajući potpuno slobodne puteve kreativnosti, najpre u maninirizmu kolorističkog ekspresionizma, u kome je formu redukovao do granice prepoznatljivosti, a odmah zatim je svoje slikarstvo uveo u asocijativnu i apstraktnu fazu koja je definitivno obeležila ne samo njegov opus već i celokupno naše slikarstvo druge polovine dvadesetog veka. Od istorijskog je značaja bila njegova izložba održana 1951. godine u Galeriji ULUS-a u Beogradu koja je pokazala ceo plastički program obnove našeg slikarstva posle epohe socijalističkog realizma i otkrila taj tanani prelaz iz ekspresivnog realizma u asocijativnu apstrakciju. Neka od najpoznatijih dela iz tog perioda su: Bitka na Vučjem dolu (1950), Guslar (1952), Konji (1953), Kosovski boj (1953).
Petar Lubarda, Zora nad Beogradom, 1972
Samostalne izložbe (izbor)
1925. Gimnazija, Nikšić
1929. Casa dell` Arte Moderna Bragaglio, Roma
1933. Francuski klub (Ratnički dom), Beograd
1934. Umetnički paviljon, Beograd
1951. Umetnička galerija ULUS, Beograd
1952. Galerie Yougoslavie, Paris
1954. Galerie Michel Warren, Paris
1955. Leicester Galleries, London
1958. Umjetnički paviljon, Titograd
1959. Mala galerija, Ljubljana
1961. Likovna galerija Kulturnog centra, Beograd
1962. Galleria Penelope, Roma, Galerija Doma JNA, Beograd
1963. Rabotnički univerzitet, slike poklonjene Skoplju posle zemljotresa, Skoplje
1964. Galerija Doma JNA, Beograd
1967. Muzej savremene umetnosti, retrospektiva, Beograd, Muzej na sovremenata umetnost, Skoplje, Galerija „Josip-Bepo Benković“, Herceg Novi
1968. Umjetnički paviljon, Titograd, Umjetnički muzej SR Crne Gore, Cetinje, Narodni muzej, Kragujevac, Likovna galerija Kulturnog centra, Beograd
1969. Galerija SANU, Beograd, Izložbena galerija slika „Petra Lubarde“, Kragujevac, Dom kulture „Olga Petrov“, Opovo
1970. Gradski muzej, Sombor, Likovna galerija Doma kulture, Vrbas
1971. Likovna galerija Kultrurnog centra, Beograd
Posthumne
1974. Narodni muzej, spomen-izložba, Beograd, Izložben salon na Domom na JNA, komemorativna izložba, Skoplje, Atelje Petra Lubarde, momerijalna izložba, Beograd
1978. Collegium artisticum, retrospektiva, Sarajevo, Moderna galerija, Budva, Moderna galerija, retrospektiva, Ljubljana
1984. Muzej savremene umetnosti, Beograd
1985. Galerija umjetnosti nesvrstanih zemalja „Josip Broz Tito“, Titograd, Moderna galerija, Budva
1986. Galerija „Forum“, Nikšić
1989. Galerija „Josip-Bepo Benković“, Herceg Novi
1994. Biljarda, Cetinje
1998. Muzej na sovremenata umetnost, Skoplje
2000. Galerija „Nikola I“, Nikšić, Izložbeni prostor Zavičajnog muzeja - „Dvorac kralja Nikole“, Bar
2004. Galeria Lorber, Shenkar College of Engineering and Desine, Ramat-Gan, (Israel)
2007. Galerija RTS, Beograd
2007. Prodajna galerija „Beograd“, Beograd
2014. Kuća legata, Legat Petra Lubarde, Beograd
Bibliografija
Monografije
1964. Lazar Trifunović, Petar Lubarda, III kolo edicije Slikari i vajari, Prosveta, Beograd
2002. Grupa autora, Petar Lubarda, i CD-ROM, Radionica duše, Beograd
2004. Olga Perović, Petar Lubarda (1907—1974), Galerija „Tiodorović“, Podgorica
Enciklopedije
1959. Enciklopedija leksikografskog zavoda, knj. 4. str. 651, Jugoslavenski leksikografski zavod, Zagreb
1964. Enciklopedija leksikografskog zavoda, knj. 3. str. 343–344, Jugoslavenski leksikografski zavod, Zagreb
1978. Mala enciklopedija Prosveta: Opšta enciklopedija, knj. 2. str. 429, Prosveta, Beograd
1984. Likovna enciklopedija Jugoslavije, knj. 2. str. 209, Jugoslavenski leksikografski zavod „Miroslav Krleža“, Zagreb
2001. Leksikon crnogorskih umjetnika 1946— (2001). str. 132–136, ULUCG, Podgorica
Knjige i druge publikacije (izbor)
1953. Milan Kašanin, Savremeni beogradski umetnici. str. 31–32, Prosveta, Beograd
1955. Miodrag B. Protić, Savremenici I, Nolit, Beograd
1956. Oto Bihalji Merin, Lubarda - Kosovski boj, Jugoslavija, Beograd
1965. Aleksa Čelebonović, Savremeno slikarstvo u Jugoslaviji. str. 39–40, Izdavački zavod Jugoslavija, Beograd
1970. Miodrag B. Protić, Srpsko slikarsvo XX veka, Nolit, Beograd
1973. Lazar Trifunović, Srpsko slikarstvo 1900—1950, Nolit, Beograd
1982. Miodrag B. Protić, Slikarstvo XX veka, Jugoslavija, Beograd, Spektar, Zagreb, Prva književna komuna, Mostar
1982. Lazar Trifunović, Od impresionizma do enformela. str. 55–69, Nolit, Beograd
1993. Ješa Denegri, Pedesete: teme srpske umetnosti, Svetovi, Novi Sad
2001. Aleksa Brajović, Slika i misao Petra Lubarde, Zvonik, Beograd
Predgovori kataloga samostalnih izložbi (izbor)
1951. Predrag Milosavljević, Miodrag B. Protić, Umetnička galerija ULUS, Beograd
1952. Žan Kasu, Jugoslovenska galerija, Pariz
1961. Miodrag B. Protić, Galerija Kulturnog centra, Beograd
1967. Miodrag B. Protić, Muzej savremene umetnosti, Beograd
1969. Stanislav Živković, Galerija SANU, Beograd
1971. Sreto Bošnjak, Likovna galerija Kulturnog centra, Beograd
1978. Olga Perović, Collegium artisticum, Sarajevo
1984. Ješa Denegri, Dragoslav Đorđević, Marija Pušić, Muzej savremene umetnosti, retrospektiva, Beograd
1986. Jasna Tijardović, Galerija „Forum“, Nikšić
2014. Ksenija Samardžija, Srđa Zlopaša, Stevan Vuković, Kuća legata, Legat Petra Lubarde, Beograd