Cena: |
Želi ovaj predmet: | 3 |
Stanje: | Polovan bez oštećenja |
Garancija: | Ne |
Isporuka: | BEX Pošta DExpress Post Express Lično preuzimanje |
Plaćanje: | Tekući račun (pre slanja) Ostalo (pre slanja) Pouzećem Lično |
Grad: |
Novi Sad, Novi Sad |
Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski
retko
unutra odlično očuvano, korice kao na slici, donji desni ugao se presavio pa iako je ispravljen stoji trag presavijanja, inače sam katalog jako dobro očuvan
Izdavač: Likovna galerija Kulturnog centra Beograda, Beograd
Godina izdanja: 1974.
Milić od Mačve, pravo ime Milić Stanković, (Belotić, 30. oktobar 1934 — Beograd, 8. decembar 2000) je bio jedan od najpoznatijih srpskih slikara 20. veka.
Srednjoškolsko obrazovanje je završio u Šabačkoj gimnaziji. Upisao je studije arhitekture u Beogradu, a potom Akademiji likovnih umetnosti (danas, Fakultet likovnih umetnosti)[1] gde je diplomirao 1959. godine. Nakon toga je bio na studijskom boravku u Parizu. Prvu samostalnu izložbu otvorio je 1. septembra 1959. u Beogradu. Prvu samostalnu izložbu u inostranstvu imao je 1964. godine u Ženevi. Član je Udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS) od 1960. godine. Tokom 1964. i 1965. godine živeo je i radio u Parizu, potom u Beogradu, Briselu, Belotiću, na Zlatiboru i na Pirosu (Grčka). Bio je jedan od 13 članova društva „Mediala“.
Atelje Milića od Mačve na Zlatiboru
Na njegovim slikama dominiraju lebdeći balvani po kojima je naročito poznat, zatim užarene lopte i sante leda. Njegovi uzori u slikarstvu bili su Boš, Brojgel, Ivan Generalić i Salvador Dali, a za njegovo slikarstvo bi se moglo reći da je svojstvena mešavina figurativnog nadrealizma i naivne umetnosti. Osim slikanja bavio se i arhitekturom (projektovao je i sagradio tri ateljea), vajarstvom i pisanjem poezije.
Prva međunarodna monografija njegovih slika i crteža je bila publikovana u Rimu 1982. godine u kojoj je 51 kolor reprodukcija njegovih slika, preko 20 crno-belih ilustracija, oko 40 crteža perom, i 10 fotografija. Autor ove monografije, čiji je naslov bio Militch de Matchva, je bio sam Milić kojoj je dodano pet pregleda-eseja likovnih kritičara o njegovom radu[2].
U svome rodnom mestu, selu Belotiću, Milić od Mačve podigao je Radovan-kulu (po ocu Radovanu) i osnovao Mačvansku slikarsku i pesničku školu[3].
Povodom komemoracije 600. godišnjice Kosovke bitke, 28. juna 1989, Milić od Mačve je priredio izložbu slika u dvorištu manastira Gračanice. Milić se na ovoj izložbi predstavio sa 40 slika u ulju i dvadesetak crteža inspirisanih kosovskom epopejom i legendom. Otvaranju izložbe, postavljene u šatoru u manastirskom dvorištu, prethodio je ceremonijal koji koji je umetnik izveo sa svojom `ženskom četom` (ženom i njegove četiri kćeri) i saradnicima[4] Pored izložbe slika, na ovoj komemoraciji, kneževu trpezu je osmislio Milić.
Imao je specifičan stil odevanja: crni plašt sličan mantiji, crnu beretku i štap nalik na vladičanski.
Gradu Kruševcu ostavio je oko 130 slika, uglavnom ulja na platnu, uz nekoliko akvarela i grafika.
Njegova ćerka je poznata multimedijalna umetnica Simonida Stanković.
Preminuo je 8. decembra 2000. godine i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Politička aktivnost i stavovi[uredi]
Milić je jednu svoju izložbu slika 1962, koja je tada bila zabranjena, posvetio slikaru Savi Šumanoviću, „od ustaškog zverinja umorenog” kako on tada reče, zato što je bio Srbin i što je svoje slike potpisivao ćirilicom, koju su ustaške vlasti zabranile 1941. godine[5].
Nebojša Popov[6] piše da je Milić proslavio posetu Gorbačova Jugoslaviji slikom na kojoj je Gorbačov prikazan kao arhanđel Mihailo sa šajkačom na glavi i srpskim opancima na nogama.
Graubar (Stephen Richards Graubard) piše da je Milić slikar-ekstremist koji tvrdi da je papinski prodor na istok zasnovan na kreaciji veštačke hrvatske nacije, a plod ekstremnog prozelitizma je Nezavisna Država Hrvatska[7].
Hrvatska autorica Mirjana Prošić-Dvornić [8] priznaje da je Milić bio svetski poznat akademski slikar visokog i neupitnog umetničkog nivoa, ali ga u isto vreme optužuje da je bio `etno-genetički i etimološki ekspert` koji je pokušao da dokaže, na osnovi pseudonaučnih mitova, da su Srbi pranacija sveta, pupak Evrope. Devedesetih godina 20. veka istupao je u javnosti kao zastupnik Srpske autohtonističke škole, koja smatra da su Srbi, Sloveni i Indoevropljani autohtoni na Balkanskom poluostrvu od praistorije. Verovao je u Teslino tajno oružje i pominjao ga u vidu pretnje „ako samo jedna bomba padne na Beograd...`[9]. Bio je protivnik Srpske akademije nauka i umetnosti i predlagao da se nekim akademicima oduzmu doktorske titule.
Vidi još[uredi]
„Mediala — kob dva merila“ (TV)
Spisak srpskih slikara
Radovan-kula Milića od Mačve
Kuća Milića od Mačve
tags:
mediala leonid šejka ljuba popović miro glavurtić olja ivanjicki 1974 izložba izložbe katalozi katalog savremeno srpsko slikarstvo savremena srpska umetnost nadrealizam avangarda postmoderna postmodernisticko slikarstvo djubriste ...