Cena: |
Želi ovaj predmet: | 3 |
Stanje: | Polovan bez oštećenja |
Garancija: | Ne |
Isporuka: | Pošta Post Express Lično preuzimanje |
Plaćanje: | Tekući račun (pre slanja) Lično |
Grad: |
Beograd-Čukarica, Beograd-Čukarica |
ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1997
Autor: Domaći
Oblast: Fotografija
Jezik: Srpski
Izdavač: Foto kino i video savez Vojvodine - Novi Sad,
1997. god.
Tvrd povez, 30 cm.
232 str. Kunstdruk, ilustrovano
Borivoj Mirosavljević je rođen 1937. u Futogu, gimnaziju je završio u Novom Sadu i posvetio se novinarstvu paralelno studirajući na novosadskom Filozofskom fakultetu. Dilomirao je na Višoj školi za organizaciju rada i na Ekonomskom fakultetu u Subotici.
- Prvu nagradu dobio sam 1955. godine, kao maturant na konkursu `Večernjih novosti` za fotografiju `Besplatna vožnja` - kaže Mirosavljević.
- Uručio mi je tadašnji urednik fotografije Nikola Bibić na čiji nagovor sam 1963. godine radio u dopisništvu najtiražnijeg dnevnog lista. Inače, pre toga sam sarađivao sa `Novostima` u kojima je 1957. godine objavljena moja fotoreportaža o izgradnji hidroelektrane kod Bileće i sudbinama ljudi.
Prvi trofej `Zlatno oko` osvojio je 1961. godine, a titulu majstora fotografije, Foto-saveza Jugoslavije, stekao je 1987. Uredio je i veliki broj knjiga o Novom Sadu i fudbalerima Vojvodine, a autor je i prvog tonskog filma snimljenog u Novom Sadu, `Kad bi klupe pričale` 1957. godine, kada je dobio prvu nagradu Saveza filmskih radnika Jugoslavije. Ipak, najdraže priznanje mu je Srebrna medalja UNICEFA 1959.
- Imao sam više od 1.000 izložbi u 50 zemalja - veli Mirosavljević. - Ceo život družim se sa foto-aparatom i zajedno bijemo bitke na tri fronta - u novinarstvu, sportu i fotografiji. Dobio sam nagrade za životna dela u sve tri oblasti, kao i nacionalnu penziju uz titulu zaslužnog umetnika u kulturi Republike Srbije.
SA POSVETOM AUTORA