Mijat Šuković Vrijeme promjenaMeki povezIzdavač Naučna knjigaRođen je 13. februara 1930. godine, u Kolašinu. Osnovnu školu završio u rodnom mjestu, a gimnaziju u Beranama. Diplomirao na Pravnom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu 1952, a doktorirao na Pravnom fakultetu u Beogradu 1964. godine.Po završetku studija radio je kao sudijski pripravnik, sudija Sreskog suda u Bijelom Polju (1954-1958), sudija Okružnog suda u Ivangradu (1958-1963) i javni tužilac Crne Gore (1963-1967). Predsjednik je Ustavnog suda Crne Gore (1974-1982).Za vanrednog profesora Pravnog fakulteta Univerziteta u Titogradu izabran je 1973. godine, a za redovnog profesora 1979. godine. Na pravnim fakultetima u Novom Sadu i Skoplju i Ekonomskom fakultetu u Titogradu držao je predavanja na poslijediplomskim studijama.U dva mandatna perioda (1967-1974) bio je član i potpredsjednik Izvršnog vijeća Crne Gore; potpredsjednik Saveznog izvršnog vijeća (1982-1986); istovremeno predsjednik jugoslovenskog dijela Mješovitog jugoslovensko-kineskog i Mješovitog jugoslovensko-japanskog komiteta za ekonomsku, naučno-tehnološku i kulturnu saradnju; član Saveznog vijeća Skupštine SFRJ (1986-1992).Kao predsjednik Republičkog savjeta za koordinaciju naučnih djelatnosti (1968-1974) organizovao je izradu projekta osnivanja Društva za nauku i umjetnost Crne Gore, koje je 1976. preorganizovano u CANU, Pravnog fakulteta i Univerziteta Crne Gore i rukovodio radom na realizaciji tog projekta. Bio je predsjednik Odbora za koordinaciju naučnih djelatnosti SFRJ (1972-1974) i član Savezne ustavne komisije (1968-1974).Učestvovao je na naučnim skupovima u inostranstvu (Štokholm, NJu Delhi, Rim, Bolonja, Varšava, Poznanj, Minhen, Bukurešt). 284 Po pozivu držao je predavanja u Institutu za međunarodne odnose i spoljnu politiku u Pekingu, Institutu države i prava u Moskvi, u Akademiji nauka SSSR, Institutu Gramši u Bariju. Za člana Instituta za međunarodnu politiku i privredu u Beogradu izabran je 1988. godine.Član je Udruženja za ustavno pravo Crne Gore, Saveza udruženja za ustavno pravo Srbije i Crne Gore i Međunarodnog udruženja za ustavno pravo; Udruženja pravnika Crne Gore i Saveza udruženja pravnika Srbije i Crne Gore.U CANU je obavljao odgovorne dužnosti - sekretar Odjeljenja društvenih nauka (1989-1993); generalni sekretar (1993-1995), predsjednik Odbora za pravne i političke nauke (1980-2001). Dobitnik je Trinaestojulske nagrade za nauku (1972), Decembarske nagrade Kolašina (1976), Plakete Univerziteta Crne Gore (1994), Povelje Udruženja pravnika Crne Gore (1998), kao i drugih priznanja i odlikovanja.Pretežni predmet njegovog naučnog interesovanja su ustavni sistemi i ustavno pravo. Objavio je 15 knjiga (od kojih su dva koautorstvo) i oko 250 naučnih priloga, rasprava, eseja i članaka u časopisima. Najvažnije objavljene knjige: Uslovni otpust: zakonodavstvo SFRJ sa istorijskim i uporednim razmatranjima, 1971; Vrijeme promjena - Kako naprijed?, 1988; Savezna Republika Jugoslavija: osnovna sistemska obilježja, 1996; Podgorička skupština 1918, 1999; Crnogorsko tužilaštvo (koautorstvo), 2000; Crna Gora od federacije ka ne- zavisnosti, 2001; Parlamentarizam u Crnoj Gori (koautorstvo), 2002.Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 1. marta 1985, a za redovnog člana 19. novembra 1993. godine.Živi u Podgorici.7/23