ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2021.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Knjaževac

Agora, 2021.

Novi roman P. Miloševića jeste uzbudljiv narativ u kojem su vrhunsko umeće pripovedanja i eksperimentalni trikovi sa formom, jezikom i samom strukturom knjige sjedinjeni u ideji formiranja posve hibridnog žanra – romana koji do poslednje stranice prolazi kroz niz metamorfoza i preispituje sopstvene konvencije, do kraja ne zadobijajući konačan oblik. A spisateljska majstorija autora naročito dolazi do izražaja u delovanju još jednog bitnog činioca, a to je moć nezaustavljive Igre.

Na jednom mestu u romanu nailazimo na rečenicu glavnog protagoniste: „Trik-romanom nazivam ona dela čiji autor tobožnjim pronađenim rukopisom ili drugim pripovedačkim postupcima (trikovima) stvara iluziju da je njegova knjiga samo kopija, prevod, izdavačka redakcija nekog – obično fiktivnog – originala”.

Koristeći upravo ovakav model gradnje priče, kroz različite paratekstualne markere, beleške, uputstva, intertekstualne veze, kratku istoriju romana kao trik-žanra i inkorporiranje „Izgubljenog romana Luke Milovanova Georgijevića” kao neodvojivog elementa u izgradnji narativa, autor čitaoca ostavlja zapitanim pred mnoštvom različitih puteva kojim će ga ova knjiga povesti, dok sa druge strane roman autopoetičkim pasažima svedoči o piščevim poetičkim svetovima i njegovom odnosu prema prirodi i istoriji jednog žanra.

Možda je cela istorija književnosti jedan veliki trik?! Ali baš zbog toga ona je nedodirljiva, igrava, dekonstruktivna, nikad do kraja definisana ili vezana čvrstim konvencijama…

Milošević je, u ideji o trik-romanu, čitaocima predstavio moć eksperimenta i dekonstrukcije, posve autentičnu tekstualnost koja žanr romana ujedno razara i redefiniše, oblikujući alternativnu stvarnost teksta u kojoj je najveći junak zapravo – IGRA!

Petar Milošević (Kalaz, 3. mart 1952 — Sentandreja, 19. novembar 2021) bio je srpski književnik, istoričar književnosti, antologičar i univerzitetski profesor u Budimpešti.
Biografija

Petar Milošević je rođen 3. marta 1952. godine u Kalazu (Mađarska), mestu nadomak Budima. Otac Milenko je bio uvaženi profesor i dugogodišnji zamenik direktora Srpskohrvatske osnovne škole i gimnazije u Budimpešti. Majka Divna Rafajlović je rodom iz Medine, malenog mesta nedaleko od srpskog manastira Grabovca u županiji Tolna. Petar Milošević je pohađao Srpskohrvatsku gimnaziju, gde je posle studija izvesno vreme, 1976. i 1977. godine, radio kao profesor srpske književnosti i jezika.

Između 1977. i 1979. bio je stipendista naučnog usavršavanja, a u periodu od 1980-1984. radio je kao asistent na Slavističkoj katedri Filološkog fakulteta budimpeštanskog Univerziteta Etveš Lorand. Od 1984. do 1995. je adjunkt, a 1995. stiče titulu univerzitetskog docenta, a 2011. stiče titulu univerzitetskog profesora.

Godine 1979. je položio doktorat, a 1994. je stekao kandidaturu književne nauke da bi 2000. godine postao habilitant doktor književne nauke.

Milošević je napisao brojne studije, analize iz oblasti srpske, hrvatske i mađarske istorije književnosti. Autor je mnogobrojnih prikaza o delima i stvaralaštvu književnika navedenih nacionalnih literatura.

Petar Milošević je od sedamdesetih i tokom osamdesetih godina 20. veka uređivao rubriku „Kultura“ u Narodnim novinama, bivšem nedeljniku Srba, Hrvata i Slovenaca u Mađarskoj. Pomno je pratio i pisao kritičke članke o radu i delatnosti naših književnika na ovim prostorima.

Milošević je bio član uredništva „Nevena“, priloga Narodnih novina za književnost, umetnost i kulturu. Osamdesetih godina 20. veka bio je jedan od pokretača književnog časopisa „Glas“ koji je izlazio u Budimpešti.

Petar Milošević je jedan od osnivača Zadužbine Jakova Ignjatovića, osnovane 1988. godine u Budimpešti.

Od maja 1991. godine, pa sve do aprila 1999. Milošević je bio prvi glavni urednik Srpskih narodnih novina, jedinog nedeljnog lista Srba u Mađarskoj. Zahvaljujući njegovoj angažovanosti jedno vreme je izlazio i „Almanah“ pomenutog lista.

Od maja 2003. postaje glavni urednik ponovo pokrenutog „Nevena“, priloga Srpskih narodnih novina.

Pored svih svojih aktivnosti Petar Milošević je jedan od najplodnijih i najpoznatijih srpskih književnika u Mađarskoj. U saradnji sa Srpskim pozorištem u Mađarskoj ostvario je nekoliko muzičko-scenskih dela. Preminuo je 19. novembra 2021. u Sentandreji.[1]
Nagrade

Nagrada Zadužbine „Jakov Ignjatović”, za zbirku pesama Sentandrejski tipik, 1990.
Zlatna značka KPZ Srbije
Nagrada „Sirmijumski satir”, specijalna, 1995.
Nagrada „Račanska povelja”, 2008.
Nagrada „Borisav Stanković”, za roman Tinja Kalaz, 2014.
Međunarodna nagrada „Branko Radičević”, 2014.

Dela
Zbirka pesama

Sentandrejski tipik (Novi Sad, 1990)

Proza

Naći ću drugog (Budimpešta, 1994) - pripovetke
London, Pomaz (Novi Sad - Budimpešta, 1994) - roman
Mi že Sentandrejci (Novi Sad - Budimpešta, 1997) - roman
Bitka za Sulejmanovac (Novi Sad - Budimpešta, 2001) - roman
Vebsajt-stori (Beograd - Budimpešta, 2001) - roman
Tinja Kalaz (Novi Sad – Budimpešta, 2013) – roman

Stručna literatura

Ogledi i kritike (Budimpešta, 1991) - o savremenoj književnosti Srba i Hrvata u Mađarskoj
A szerb irodalom története (Budimpešta, 1998) - istorija srpske književnosti
Poezija apsurda (Beograd, 2005, 2008) - studija o poeziji Vaska Pope
Od deseterca do hiperteksta (Budimpešta, 2007) - književne studije
Danas, juče, prekjuče (Budimpešta, 2008) - skice i eseji naše književnosti u Mađarskoj
Storija srpske književnosti (Beograd, 2010) – monografija

Scenska dela (u saradnji sa Srpskim pozorištem u Mađarskoj)

Avala ekspres (1996) - prepevi stihova Tamaša Čeha i pesme Petra Miloševića
Maturski sastanak (1997) - pesme Petra Miloševića
Čudo u Tekelijanumu (2005) - muzičko scensko delo
Edit Pjaf (2007) - muzičko scensko delo

Antologije (koje je priredio)

Gde nestaje glas? (Budimpešta, 1984)
Na drugoj obali (Valjevo-Beograd, 1984)
Pesma budilnika (Budimpešta, 2007)

Hrestomatija

Seoba Srba (Budimpešta, 1990)