Cena: |
Želi ovaj predmet: | 2 |
Stanje: | Polovan bez oštećenja |
Garancija: | Ne |
Isporuka: | Pošta CC paket (Pošta) Post Express Lično preuzimanje |
Plaćanje: | Tekući račun (pre slanja) Ostalo (pre slanja) Lično |
Grad: |
Novi Sad, Novi Sad |
ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Db
Oblast: Fizika
Jezik: Ruski
Autor: Strani
Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!
Teorija relativnosti u fizici je teorija koja se bavi analizom fizičkih zakona i merenja čiji se rezultati menjaju u zavisnosti od kretanja i položaja posmatrača.[1] Stoga se u teoriji relativnosti analiziraju i interpretiraju merenja obavljena od strane više posmatrača koji su u relativnom kretanju u odnosu jedan na drugog. U klasičnoj fizici je opšteprihvaćeno da će posmatrači bilo gde u kosmosu, bez obzira da li su u pokretu ili statični, dobiti iste rezultate merenja prostora i vremenskih intervala.[2]
Danas u fizici postoje dve teorije relativnosti, jedna se zove specijalna (posebna) teorija, a druga opšta teorija relativnosti. Albert Ajnštajn je predstavio posebnu teoriju 1905. godine, a opštu 1916. godine. Dok se posebna teorija relativnosti prevashodno bavi električnim i magnetnim fenomenima i njihovom propagacijom u prostoru i vremenu, opšta teorija je razvijena s ciljem da da odgovore na fenomen gravitacije. Obe teorije se koncentrišu na nova shvatanja prostora i vremena, shvatanja koja se duboko razlikuju od onih koja se koriste u svakodnevnom životu. Današnje relativističko shvatanje prostora i vremena je sastavni i nerazdvojni činilac bilo koje savremene interpretacije fizičkih fenomena, počev od samog atoma pa sve do kosmosa kao sveobuhvatne celine.
Na temelju svoja dva postulata Ajnštajn je dobio jednačine jednake Lorencovim jednačinama. Iz dobijenih jednačina izveo je Lorencovu kontrakciju dužina i takozvanu dilataciju vremena, to jest rezultat da sat u kretanju ide polaganije ako se uporedi sa satovima sistema u kojem se meri. U sistemu koji se kreće brzinom v sat će ići sporije t od istog takvog sata t0 u sistemu koji miruje. Taj se učinak naziva relativistička dilatacija vremena: