Detaljno stanje: Odlično
Originalnost: Original
Materijal: Porcelan
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine

PORZELLANFABRIK E. MÜHLENFELD - Mala Zwiebelmuster posuda (1881-1911)

Dimenzije

Prečnik: 12 cm
Visina: 2,5 cm

Težina: 120 g

Sa donje strane dna glazura je zrakasto ispucala - vidljivo je na slikama.

Žig na dnu:

(Inicijali) M.P.M. (za Mühlenfeld Porzellan-Manufaktur)

Kompaniju “Porzellanmanufaktur Mehlhorn” osnovali su 1869. godine Ludwig Mehlhorn (Ludvig Melhorn) i Eduard Julius Jäger Eduard julius Jeger). U početku, 30 radnika proizvodilo je servise za kafu i čaj, servise za doručak i restoransku keramiku uglavnom kopirajući Meissenov dekor `Zwiebelmuster` (Blue Onion, Plavi luk). Kako je takvo posuđe u to vreme bilo veoma popularno, posao je napredovao dobro, uglavnom na osnovu znanja tihog partnera Jägera. Nakon sve više nesuglasica sa Mehlhornom, Jäger je konačno odlučio da napusti kompaniju početkom 1881. godine.
Mehlhorn je pokušao da nastavi sam, ali se posao brzo smanjivao i on je bio prinuđen da proda fabriku iste godine. Novi vlasnik, Eduard Mühlenfeld (Mulnfed), nakon nekoliko manjih modernizacija pogona nastavio je sa istim asortimanom proizvoda i na osnovu njegovih ideja i uticaja, povećala se i proizvodnja i kvalitet proizvoda fabrike koja se sada zvala „Porzellanfabrik E. Mühlenfeld“.
1911. godine fabriku je preuzeo Wilhelm Jäger i nov naziv je bio „Porzellanfabrik Wilhelm Jäger“. Pod njegovim rukovodstvom fabrika je polako rasla i 1913. godine zapošljavala je 95 radnika, povećavajući obim proizvodnje i kvalitet. Tokom narednih godina, fabrikom je upravljao Oscar Singer (Oskar Zinger), i 1937. godine zajedno sa Maxom Schillerom (Maks Šiler) postao vlasnik. Zajedno su fabrikom upravljali uspešno, i 1937. godine bilo je zaposleno oko 150 ljudi. Tokom rata kompanije je nastavila sa proizvodnjom, ali je prekinuta proizvodnja ukrašenih predmeta a glavna radna snaga su bile žene.
Nakon rata i osnivanja Nemačke Demokratske Republike 1949. godine kompanija je naizgled ostala u privatnom vlasništvu, iako Oscar Singer uopšte nije bio prijatelj novog režima. 20. aprila 1958. godine Okružni sud je zaplenio imovinu fabrike i upravu preneo na poverenika, s obrazloženjem da je Singer bio uključen u sumnjive poslovne transakcije. Već u avgustu iste godine Oscar Singer je oslobođen optužbi i ceo proces je vraćen na početak.
1958. godine Deutsche Investitionsbank (Nemački investiciona banka) postavljena je za partnera kompanije, što je praktično značilo da je fabrika pod nadzorom države, i polako ali sigurno je posao vođen u pravcu spajanja sa „Eisenberger Porzellanfabrik F. A. Reinecke”, što je i reralizovano 1960. godine.
Fabrika je zvanično i dalje ostala privatna, iako je uticaj države bio primetan. 1973. godine kompanija je u potpunosti nacionalizovana i sa nekoliko drugih uključena u državni koncern “V.E.B. Spezialkombinat Porzellan Eisenberg”, koji je postojao samo do 1976. godine, kada je bivši „Porzellanfabrik Wilhelm Jäger“ stavljena pod nadzor „V.E.B. Vereinigte Porzellanwerke Kahla“, koja je nastavila da koristi fabriku sve dok konačno nije zatvorena 1979. godine.

Dekor “plavi luk”(blue onion, Zwiebelmuster ) prvobitno je nazivan “sijalica” . U Evropi prvi ga je upotrebio “Meissen Porzellan” u XVIII veku, ali je kopiran od strane drugih proizvođača još od XIX veka.
Sličan dekor prvi su koristili kineski majstori slikanja na porcelanu. Najraniji primerci su plavo-beli porcelan sa dekorom oblika nara iz ranog perioda dinastije Ming. Kada je “Meissen Porzelan” počeo da kopira dekor, pošto je tada nar bio u Saksoniji nepoznata biljka, slikari su smislili hibride koji su više ličili na biljke poznate Evropljanima. Takozvani “luk” uopšte nije luk, već više liči na neku mešavinu breskve i nara, po uzoru na kineski original. Ceo motiv je genijalno zamišljeno grupisanje više cvetnih motiva sa stilizovanim božurima i lepim katama u centru, čije stabljike vetar povija oko bambusovog drveta.
Pre kraja XVIII veka druge fabrike počele su da kopiraju Meissen-ov dekor, a u XIX veku gotovo sve evropske fabrike porcelana ponudile su svoju verziju ovog motiva. Dekor koji je Enoch Wedgwood počeo da koristi od 1870. godine čak je bio poznat pod nazivom “Meissen”.

Prodaje se bez držača za tanjir.
(108/11-26/85-kp/828)