ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: Ss

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Ova knjiga prvi put je objavljena 1982. godine, posle velikih terorističkih talasa u Evropi, Latinskoj Americi i na Bliskom istoku. Otada se prava znanja o terorizmu nisu mnogo produbila i razvila, ali su ostale zablude i zloupotrebe. Glavna je zabluda da se protiv terorizma može boriti samo policijskim metodima, bez stvarnog proučavanja njegovih društvenih i političkih korena i uzroka. „Terorizam“ se najčešće zloupotrebljava kao ružna reč, kao neodređeni pojam nabijen lošim značenjima, kao negativna oznaka koja se lepi političkim i drugim protivnicima da bi se opravdala represija prema njima i prema mnogim drugima.

S obzirom na to da se atmosfera za osamnaest godina promenila, tekst se u drugom izdanju mogao dopuniti, revidirati i poboljšati. Kada se u našoj javnosti iznenada ponovo pojavio interes za ovu temu, to se nije moglo brzo učiniti iz sasvim praktičnih razloga. Za autora je, međutim, presudna pobuda za to da se ne unesu izmene bila želja da sačuva meru objektivnosti postignutu u prvom izdanju, koja bi bila poremećena osvrtanjem na kasnije događaje u Jugoslaviji, bivšoj i sadašnjoj.


Vojin Dimitrijević (1932-2012) bio je profesor prava, javni intelektualac, istaknuti borac za ljudska prava i jedan od najuglednijih srpskih stručnjaka za međunarodno pravo i međunarodne odnose. Profesor Dimitrijević bio je dugogodišnji direktor Beogradskog centra za ljudska prava, član Instituta za međunarodno pravo (Institut de Droit international), počasni doktor Univerziteta Mekgil (Montreal, Kanada) i Univerziteta Kent (Kenterberi, Velika Britanija), i nosilac francuskog ordena Legije časti.

Biografija
Profesor Dimitrijević rođen je 9. jula 1932. godine u Rijeci (u to vreme Italija, danas Hrvatska).

Diplomirao je 1956, a doktorirao 1965. na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gde je radio kao nastavnik od 1960. do 1998. Prevremeno je penzionisan 1998. u zvanju redovnog profesora zbog protivljenja novom Zakonu o univerzitetu. Od 1995. bio je direktor Beogradskog centra za ljudska prava, a od 2005. profesor Pravnog fakulteta Univerziteta Union u Beogradu. Dimitrijević je bio i gostujući profesor na univerzitetima u Splitu, Sarajevu, Virdžiniji (SAD), Oslu (Norveška) i Lundu (Švedska).

Od 2000. bio je član Venecijanske komisije Saveta Evrope za demokratiju putem prava, a od 2001. je član Stalnog arbitražnog suda u Hagu. Bio je komesar Međunarodne komisije pravnika od 2003, a od 2006. i član njenog izvršnog odbora. Bio je član i potpredsednik Komiteta za ljudska prava Ujedinjenih nacija (1983-1994) i sudija ad hoc Međunarodnog suda pravde (2001-2003).

Profesor Dimitrijević bio je i predsednik Jugoslovenskog udruženja za međunarodno pravo (2001-2003), kao i član Saveta za borbu protiv korupcije pri Vladi Republike Srbije (2001-2004). Jedan je od osnivača Foruma za međunarodne odnose (osnovanog 1995) i Balkanskog političkog kluba (osnovanog 2001), a bio je i član Srpskog PEN Centra (od 1986).

Bibliografija
Profesor Dimitrijević bio je autor ili koautor knjiga Teritorijalni azil, Međunarodne organizacije, Međunarodni odnosi, Pojam bezbednosti u međunarodnim odnosima, Terorizam, Strahovlada, Insecurity of Human Rights after Communism, Ljudska prava - udžbenik, Ljudska prava i pripadnici oružanih snaga, Osnovi međunarodnog javnog prava, Međunarodno pravo ljudskih prava, O pravu i nepravu, Silaženje s uma, Transnational Terrorism, Organized Crime and Peace-Building: Human Security in the Western Balkans, Haške nedoumice. Objavio je više od 250 naučnih članaka.