Godina izdanja: 1987
ISBN: 86-01-01091-1
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

ABDULAH SIDRAN

SARAJEVSKA ZBIRKA I NOVE PJESME 1980-1987

Izdavač - Svjetlost, Sarajevo

Godina - 1987

136 strana

20 cm

Edicija - Biblioteka Savremenici. Poezija

ISBN - 86-01-01091-1

Povez - Broširan

Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja



SADRŽAJ:
SLIJEPAC PJEVA SVOME GRADU
Slijepac pjeva svome gradu

DERNEK U SARAJEVU
Poslanica dubrovačkom prijatelju
Rasvjetljavanje slučaja iz 1641.
Kozma Astrolog tumači nebeske znake...
Bašeskija
Dernek u Sarajevu, sjeseni 1769.

DITLIĆ POGINUO SA SVOGA KLJUNA
Pred Latasovim vratima
Haps. Prva noć u Dulaginom hanu
Dani i noći, makedonski rum
Pedesetdeveta noć. Košmar, britva

MEZAR SEDMERO BRAĆE
Govori Sarajevo: ja ostrvo sam
Mezar sedmero braće
I drugi su pjevali o gradu
Jedan baščaršijski monolog
Mustafa Krilaš daje izjavu o službi
Sarajlić se vraća u svoj grad

GAVRILO BUNCA, NOĆ UOČI PUCNJA
Recital na Kranjčevićevom grobu...
Sirotinjska
Brauning 7,65. Vježba gađanja. Drhti Gavrilova ruka
Gavrilo bunca, noć uoči Pucnja
Sirotinjska, opet
Tin u Sarajevu

ČEGA SMO ZBIR
Beledija, četrdesetpeta, šesti dan aprila
Partizansko groblje
Oni što prelaze
Gens una sumus
Hrast i knjiga
Čega smo zbir
Utopljenici

KOLIKO SAM JA SVIJETA VIDIO
Starac sa ulice Jang
San u autobusu
Ljetnja noć na selu
Izlet na ostrvce

TRI SMRTI
Smrt u Venediku
Prazne su i slijepe oči smrti
Željezničar

DVIJE PJESME
Voces intime
Decembarska

ŠETNJA SA STEVANOM
Šetnja sa Stevanom

MORA
Mora

Bilješke


`Već kompozicija zbirke veoma je originalna, a to znači i poetski koherentna i konačno lirski i stilski uspjela. (...) Ima u tom stilu jak elemenat pjesničkog kolaža, koji se pretočio u sliku i poetsku misao nevjerovatnom stilskom preobrazbom. Sidran je ostvario (. . .) začudno prevladanim naporom, jedinstvenu poemu Sarajevu, kakve do danas nismo imali. (Iz recenzije Midhata Begića)

I tako stalno: pesnik pronosi ozeblu i nežnu dušu po nekadašnjim tmušama i današnjim zdušitostima. Peva o njoj bez patosa, sa mirnom rezignacijom koja se plaši svake retorike i povišenog glasa. Sidranovo pevanje i u ovoj knjizi pre je poetski govor nego pesma u klasičnom smislu te reči. Po tome je on i starinski i moderan pesnik, koji jednostavno govori. (. . .) Po opsednutosti dušom, po izvesnoj istočnjačkoj lirskoj mekoći i meditativnosti koja je čulna, po apstrakciji konkretnog, Sidran podseća na pesnike i pripovedače kao što su H. Humo, M. Selimović, Ć. Sijarić, M. Dizdar. Pesmom on crta arabeske, ali ispunjene stvarnim bićima i predmetima: jednostavno, onim što je deo pojavnog sveta, a što uznemiruje i lomi dušu. (Iz recenzije Radovana Vučkovića)`



Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.