ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1965
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Odlično očuvano!

Autor - osoba Dedinac, Milan, 1902-1966 = Dedinac, Milan, 1902-1966
Naslov Poziv na putovanje / Milan Dedinac ; predgovor Marko Ristić
Vrsta građe poezija
Jezik srpski
Godina 1965
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Prosveta, 1965 (Beograd : S. Jović)
Fizički opis 332 str. : autorova slika ; 19 cm
Drugi autori - osoba Ristić, Marko, 1902-1984 = Ristić, Marko, 1902-1984
Zbirka Brazde : biblioteka savremenih jugoslovenskih pisaca ; ǂkolo ǂ7, ǂknj. ǂ42
ISBN (Pl.)
Napomene O poeziji Milana Dedinca i o našoj mladosti: str. 7-57
Napomene i bibliografske beleške uz tekst predgovora.
Predmetne odrednice Dedinac, Milan, 1902-1966

MILAN DEDINAC
(Kragujevac, 27.09.1902 — Opatija, 26.09.1966)

Milan Dedinac, pesnik, esejista i pozorišni kritičar, rođen je 27. septembra 1902. godine u Kragujevcu. Od 1904. godine je u Beogradu, gde je pohađao osnovnu školu, potom Treću mušku gimnaziju (maturirao 1921) a 1927. diplomirao je francuski jezik na Filozofskom fakultetu u Beogradu.
Bio je novinar i urednik `Politike`, saradnik `Borbe`, jedan od osnivača `Književnih novina`, ataše za kulturu u Parizu, dramaturg i umetnički direktor Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Pripadao je krugu beogradskih nadrealista i bio vrsni poznavalac pozorišne umetnosti.

Milan Dedinac (1902–1966) – beogradsko dete, francuski đak, jedan od trinaestorice potpisnika manifesta, najizrazitiji lirik među nadrealistima, osnivač časopisa Svedočanstva, sledbenik Branka Radičevića, prijatelj Marka Ristića, nemački zarobljenik, dugogodišnji urednik lista Politika, osnivač Književnih novina, upravnik Jugoslovenskog dramskog pozorišta, pesnik, esejista, likovni i pozorišni kritičar, suprug Radmile Bunuševac.
Pedeset godina srpske kulture, počevši od dvadesetih, pa sve do šezdesetih godina XX veka, neizostavno su obeležene prisustvom, između ostalih i Milana Dedinca, i to ne samo u književnom, već i u pozorišnom i likovnom životu. Recepcija ovog autora nije onakva kakvom bismo želeli da bude i kakva bi trebalo da jeste, s obzirom na kulturni doprinos koji je iza sebe ostavio. Kada govorimo o prijemu dela Milana Dedinca u književnoj javnosti, ne možemo da ne uočimo kako postoji nekoliko faza i oblika recepcije. Tokom dvadesetih i tridesetih godina Dedinac je deo književno-umetničkog kruga ljudi koji aktivno rade na uspostavljanju novih avangardnih evropskih tokova u književnosti. Tih godina on aktivno i predano deluje u okviru relativno koherentne grupe mladih umetnika. Njihova višestruko usmerena borba, neraskidivo vezana za društvena kretanja i politiku, praćena je čestim hapšenjima i cenzurom, s jedne strane i analitičkim međusobnim čitanjem pripadnika grupe, sa druge. Nakon rata Dedinac je jedan od onih koji formiraju kulturni prostor tadašnje Jugoslavije. Tih godina njegovo obimom neveliko delo se kanonizuje i propraćeno je kako novim izdanjima ranijih zbirki i izborima iz poezije, tako i tada najznačajnijim književnim nagradama: Oktobarska nagrada grada Beograda, Zmajeva i Sedmojulska nagrada. Nakon smrti Milana Dedinca 1966. godine, pa do početka devete decenije dvadesetog veka njegova poezija se objavljuje samo u dva navrata, u razmaku od po deset godina, i to oba puta u redakciji Svete Lukića 1972. i 1981. godine. Praktično, od smrti Milana Dedinca njegovo prisustvo u našoj kulturi, kao i prisustvo mnogih drugih velikih književnika iz istog kruga, kreće se silaznom putanjom, na kojoj se sporadično uočavaju malobrojni tekstovi i publikacije vezani za njegovo ime.
MG73