Cena: |
Želi ovaj predmet: | 2 |
Stanje: | Polovan bez oštećenja |
Garancija: | Ne |
Isporuka: | Pošta CC paket (Pošta) Post Express Lično preuzimanje |
Plaćanje: | Tekući račun (pre slanja) PostNet (pre slanja) Lično |
Grad: |
Novi Sad, Novi Sad |
Jezik: Srpski i Engleski
Polovan katalog, izuzetno očuvan, kao nov.
Izdavač: Narodni muzej - Beograd,
1983. god.
Broširan povez, 22,5 cm.
183 str. Ilustrovano
Zenit je bio avangardni dadaistički umjetnički časopis koji je izlazio jednom mjesečno u Zagrebu, od februara 1921. do maja 1924., a nakon toga u Beogradu do decembra 1926. godine. Inicijator, urednik i izdavač bio je Ljubomir Micić koji je vrlo brzo uspio privući velik broj domaćih i inozemnih suradnika i čitaoca.
Ubrzo nakon rađanja dadaizma Tristana Tzare u Švicarskoj 1916. i u Zagrebu se osniva sličan pokret Zenitizam (februar 1921.) na inicijativu tri autora Ljubomira Micića, Ivana Golla i Boška Tokina, koji su živjeli u tri različita grada (Zagreb, Pariz, Beograd). Ukupno je izašlo 43 broja časopisa, od kojih su neki brojevi bili osobito zapaženi u propagiranju internacionalnih avangardih pravaca u tadašnjoj Jugoslaviji (ekspresionizam, futurizam, konstruktivizam, dadaizam), a svojim oblikovanjem i sadržajem bili su ravni sličnim srednjoevropskim umjetničkim ostvarenjima. Časopisi su bili oblikovani kao celovito umetničko delo, kao simbioza pesništva i likovne umetnosti, što je tada bila jako en vogue. Redakcija se praktično morala preseliti u Beograd jer je časopis nakon par cenzurisanja, ali ipak redovnog izlaženja - 1924. nakon polemike koja se razvila o njemu i njegovu uredniku, došao do toga da mu je daljnje izlaženje u Zagrebu bilo nemoguće. Nakon prelaska u Beograd, - nisu prestale muke izdavača, -časopis je izlazio, ali neredovno, na kraju je trajno zabranjen 1926 zbog komunističke propagande.
Najveći doprinos časopisa Zenit jugoslovenskoj kulturnoj sceni je otvaranje prema radikalnijim oblicima umetničke prakse i drukčijem razumijevanju umjetnosti. Zenit je bio slavan kao propagator balkanskog barbarogenija - to je bio na neki način odgovor na slične teze tadašnjih avangardnih umetničkih pokreta - koji su se svi pozivali na snagu spontanosti, podsvesti, snova - nasuprot akademslkog racionalizma.