ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1936
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Autor - osoba Popović, Dimitrije, 1866-1940 = Popović, Dimitrije, 1866-1940
Naslov Borba za narodno ujedinjenje : 1908-1914 / Dimitrije Popović
Vrsta građe stručna monografija
Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.)
Jezik srpski
Godina [1936]
Izdavanje i proizvodnja Beograd : G. Kon, [1936] (Beograd : D. Gregorić)
Fizički opis 177 str. ; 21 cm
Zbirka Srpski narod u XIX veku ; ǂknj. ǂ7
(Karton)
Napomene Podatak o god. izd. preuzet sa hrpta.
Predmetne odrednice Srbija -- Istorija -- 1908-1914

SADRŽAJ
Aneksija Bosne i Hercegovine
I Srbija i Austro-Ugarska do aneksije 7–12
II Rusija i Austro-Ugarska, i bosansko pitanje 12–17
III Izvoljski i Erental 18–21
IV Rusija i Austro-Ugarska pred aneksiju 21–23
V Ruski i austro-ugarski tajni memoar 23–26
VI Sastanak u Buhlovicu 26–28
VII Stanje u Rusiji 29–31
VIII Stav Rusije prema aneksiji 32–33
IX Opšta međunarodna situacija 33–34
X Situacija Srbije 34–36
XI Akcija Srbije i Crne Gore 36–37
XII Misija Milovana Milovanovića u inostranstvu 37–39
XIII Misija Stojana Novakovića u Carigradu 39–40
XIV Misija Nikole Pašića u Petrogradu 40–49
XV Dalji događaji 49–52
XVI Tursko-bugarski spor 52–53
XVII Put kralja Ferdinanda u Petrograd 53–55
XVIII Glavna faza krize 56–62
XIX Rusija je priznala aneksiju 62–64
XX Poslednji dani krize 64–67
Srpsko-turski rat
I Srpsko-bugarski savez 69–73
II Rusija i srpsko-bugarski savez 73–76
III Predlog grafa Berhtolda 76–78
IV Napori sila da spreče rat 78–83
V Rat je neizbežan 83–85
VI Rat i pobede saveznika 85–89
VII Opšta međunarodna situacija 90–95
VIII Izlazak Srbije na more 95–98
IX Rusija popušta 98–100
X Austro-Ugarska zaoštrava sukob 100–103
XI Srbija popušta 103–105
XII Afera konsula Prohaske 106–108
XIII Pregovori za mir sa Turskom 108–111
XIV Granice Albanije 111–114
XV Misija kneza Hoenloe u Petrogradu 114–117
XVI Skadarsko pitanje 117–129
XVII Mir 129–130
Srpsko-bugarski rat
I Uvod 131–137
II Srbija traži reviziju ugovora 137–154
III Rat 154–164
IV Bukureški mir 164–169
Dodatak
I Od Bukureškog mira do Sarajevskog atentata 171–173
II Srbija i Rusija 1914. 173–174
III Istočna železnica 174–175
IV Vlada i vojska 1914. 175–176
V Konkordat 177

Dimitrije Popović (Beograd, 2. februar 1866 – Beograd, 22. novembar 1940) bio je srpski diplomata. Pripadao je dobu srpske diplomatije koje su nazivali „zlatnim dobom Srbije“ (1903–1914).
Rođen je 2. februara 1866. u porodici koja je srpskoj kulturi dala nekoliko istaknutih poslenika. Premda je među savremenicima bio upamćen kao uspešan diplomata i autoritativna pisac studija iz diplomatske istorije sa određenim memoarskim elementima, Dimitrije Popović je široj javnosti ostao u senci svoje slavne braće, Bogdana Popovića i Pavla Popovića, poznatih književnih kritičara i profesora Beogradskog univerziteta. Njihov otac Jovan Popović, rodom iz Vukovara, došao je u Srbiju krajem pedesetih godina XIX veka, da bi u Beogradu ubrzo postao uvažen advokat. Majka Dimitrija Popovića – Savka, bila je kći „polkovnika i kavalira“ Stefana Markovića, sekretara kneza Miloša. Jovan i Savka Popović imali su osmore dece, a Dimitrije je bio drugo dete, tri godine mlađi od prvenca Bogdana. Porodični ambijent u kojem je stasao Dimitrije Popović bio je, nesumnjivo, uokviren već čvrsto utemeljenim merilima građanskog života, za razliku od većine ostalih uglednih porodica u Srbiji koje su još uvek pokušavale da patrijarhalne običaje postepeno usklađuju sa evropskim parametrima građanskog života. Osnovnu i srednju školu svršio je u Beogradu, pokazujući naročitu prilježnost u učenju nemačkog i francuskog jezika. Maturirao je 1884. u Prvoj muškoj gimnaziji. Četiri godine kasnije završio je Istorijsko-filološki odsek Filozofskog fakulteta Velike škole u Beogradu, ali je još kao student, od avgusta 1885. do marta 1886, u zvanju praktikanta, radio u Ministarstvu inostranih dela. Po svršenim studijama u Beogradu prvu sledeću školsku godinu je proveo u Beču gde je na Filozofskom fakultetu slušao predavanja iz istorije i filozofije. Po povratku u Srbiji, od oktobra 1889. ponovo radi kao praktikant u Ministarstvu inostranih poslova Ostao je dosledan svom ranom opredeljenju da ne ulazi ni u jednu političku stranku, premda je njegov blizak rođak po majci Andra Nikolić bio jedan od istaknutih radikalskih vođa. Napredovao je u diplomatskoj službi relativno brzo i bez većih smetnji. Službovao je srpskim poslanstvima u Beču, Parizu, Budimpešti, Trstu, Sofiji, Carigradu, Petrogradu. Naročito u Petrogradu u nekoliko navrata imao je priliku da pokaže sposobnost veštog i taktičnog diplomate. Nije dopuštao da patriotska osećanja i očekivanja utiču na njegove procene političke situacije. Nije ga mimoišlo prevremeno penzionisanje do kojeg je, donekle, došlo i zbog njegove načelno postavljene distancije prema vodećim ljudima u Narodnoj radikalnoj stranci koja je bila na vlasti, zbog nespremnosti za određene ustupke koji su se ticali komunikacije s nadređenim ministrom, kao i samog načina diplomatskog rada. Uvažen kao diplomata i nacionalni radnik, kao istoričar i memoarista, završavajući svoje diplomatske uspomene iz balkanskih ratova iznenada, 22. novembra 1940, umro u Beogradu.
Dela
Po svršetku karijere Dimitrije Popović je napisao niz memoarskih i istorijskih dela, smatrajući ih logičnim zaokruženjem svoje profesionalne karijere. Zahvaljujući njima, diplomatska istorija Srbije u jednom od njenih najvažnijih razdoblja – poslednjoj deceniji pred Prvi svetski rat – pokazuje nam se u novoj svetlosti, gde se sa mnogo nijansi tako karakterističnih za svet visoke politike jasno mogu pratiti i stanovišta velikih sila o različitim aspektima srpskog pitanja i stavovi zvaničnih krugova u Beogradu prema krupnim previranjima na Balkanu. Najveći deo svojih meomoarskih spisa, istorijskih rasprava i osvrta na savremena pitanja objavio je u prestižnom Srpskom književnom glasniku, a njegove priloge objavljuvali su, osim visokotiražnih dnevnih listova poput Politike, Pravde i Novosti, i ugledni časopisi, od Letopisa Matice srpske, Pregleda i Misli, do Godišnjice Nikole Čupića. Od avgusta 1922. do marta 1932, Popović je bio i stalni dopisnik poznatog bostonskog lista Christian Science Monitor, u kojem je objavio više desetina priloga o zbivanjima u kulturi, političkim pitanjima i svakodnevnom životu u Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca.

MG P27 (MBG)