ISBN: Ostalo
Godina izdanja: .
Jezik: Srpski
Autor: Strani

unutra odlično
generalno jako lepo očuvano
kao na slikama


Istorija Srbije u političko-istorijskom smislu obuhvata period od doseljavanja Srba na Balkan u 7. veku do danas, a u geografsko-istorijskom smislu i celokupnu istoriju teritorije današnje Srbije pre doseljavanja Srba.
Praistorija
uredi
Srbija pre doseljavanja Srba
uredi
Glavni članci: Praistorija u Srbiji i Antika u Srbiji

Plemenska država keltskih Skordiska u Podunavlju, sa središtem u Singidunumu (današnjem Beogradu), 3-1. vek p. n. e.
Na teritoriji današnje Srbije nađeni su ostaci nekoliko značajnih praistorijskih kultura - kulture lepenskog vira, starčevačke kulture, vinčanske kulture, vatinske kulture, bosutske kulture, itd.
U doba početaka istorije (doba od nastanka pisma do današnjeg dana), na teritoriji današnje Srbije je živelo nekoliko indoevropskih naroda ilirskog, tračko-dačkog i keltskog porekla. Prve države koje se pominju na ovom prostoru formirali su u periodu od 3. do 1. veka p. n. e. keltski Skordisci, koji su u to vreme vladali Podunavljem i čiji je politički centar bio Singidunum (današnji Beograd), kao i ilirski Dardanci koji su vladali južnim delovima današnje Srbije, uključujući Kosovo i Metohiju.
Kasnije se na ovo područje šire Rimsko carstvo i Dačka kraljevina, dok se sa severa doseljavaju iranski Sarmati (Jazigi). Pobedom nad Dačanima, Rimsko carstvo uključuje gotovo celo područje današnje Srbije, sa izuzetkom Bačke, kojom su vladali Sarmati. Tokom rimske vlasti, teritorija današnje Srbije je prvobitno bila podeljena između rimskih provincija Dalmacije, Mezije i Panonije, ali je podelom ovih provincija na manje upravne jedinice, stvaranjem novih provincija, kao i promenom njihovih granica, ova prvobitna podela nekoliko puta izmenjena - Panonija je podeljena najpre na dve, a potom na četiri provincije, dok je Mezija podeljena na dve, a stvaraju se i nove provincije - Dakija i Dardanija. U 4. veku, rimsko carstvo se deli na četiri velike upravne jedinice - prefekture, a grad Sirmijum (današnja Sremska Mitrovica) na području današnje Srbije bio je upravno središte Prefekture Ilirik, koja je obuhvatala veći deo Balkanskog poluostrva i deo srednje Evrope.
Raspadom Rimskog carstva područjem današnje Srbije su zavladali Vizantinci, Huni, Ostrogoti, Gepidi, Langobardi i Avari. Gepidi su na severnom delu teritorije današnje Srbije formirali svoju kraljevinu, čije je središte bio Sirmijum. Zajedno sa Avarima, na područje današnje Srbije se doseljavaju i Sloveni, koji na ove prostore donose jezik iz kojeg će se vremenom razviti današnji srpski. Tokom vremena, Sloveni će mešati svoje gene sa romanizovanim potomcima balkanskih starosedelaca, iz čega će nastati moderna srpska nacija.
Doseljavanje Srba na Balkan
uredi
Glavni članci: Dolazak Slovena na Balkan, Dolazak Srba na Balkan i Teorije o poreklu Srba

Sloveni služe svojim bogovima

Bela Srbija i Bela Hrvatska u 6. veku (oko 560. godine), prema knjizi Francisa Dvornika
Pre seobe na Balkan, Sloveni su se naselili u Panonsku niziju. Naseljavanje Slovena na Balkansko poluostrvo otpočelo je u 6. veku prilivom Slovena naseljenih na levoj obali Dunava u Vizantiju, a okončalo se trajnim naseljavanjem velikog broja Slovena na Balkansko poluostrvo, zaključno sa dolaskom Srba i Hrvata u prvoj polovini 7. veka. Proces pozicioniranja pojedinih plemena i slovenskih grupa unutar poluostrva trajao je još cela dva veka i okončan je krajem 8. i početkom 9. veka kada se javljaju i prve države kod Balkanskih Slovena.
Smatra se da je naseljavanje Srba na Balkan otpočelo nakon opsade Carigrada 626. godine i da se okončalo pre smrti vizantijskog cara Iraklija 641. godine. Prema navodima vizantijskog cara Konstantina Porfirogenita (913—959) u spisu „O upravljanju Carstvom“ (lat. De administrando imperio), „Srbi vode poreklo od nekrštenih Srba, nazvanih i Beli, naseljenih sa one strane Turske (Ugarske), u kraju koji se kod njih naziva Bojki (Bojka), gde im je u susedstvu i Franačka, isto kao i velika Hrvatska, ona nekrštena, koja se naziva i Bela. Tamo su dakle ovi Srbi od davnine nastanjeni“. Car Porfirogenit takođe dodaje: „Pošto su dva brata nasledila od oca vlast nad Srbijom, jedan od njih preuzevši polovinu naroda, prebegne Irakliju, caru Romeja“. Iako nije tačno utvrđeno gde se nalazila ova prapostojbina Srba poznata kao Bojka ili Bela Srbija, jedna od pretpostavki je smešta u zemlju Lužičkih Srba u današnjoj istočnoj Nemačkoj, dok su „dva brata koja su nasledila od oca vlast nad Srbijom“ prema nekim mišljenjima bili sinovi kneza Dervana, koji je vladao zemljom Lužičkih Srba u 7. veku.
S obzirom da antički autori pominju narod pod imenom Srbi, koji je živeo u Sarmatiji (severni Kavkaz) u 1. veku nove ere, jedan broj istraživača porekla Srba smatra da su Srbi prvobitno bili iranski narod sa Kavkaza, koji se u vreme hunske najezde preselio na zapad, gde se vremenom stopio sa Slovenima, kojima je dao svoje ime (vidite članak Iranska teorija o poreklu Srba). Protivnici ove teorije smatraju da je u pitanju samo slučajna podudarnost sa nekim nedefinisanim etnikom. Zanimljivo je da neki autori pominju Kavkaz i kao pradomovinu nekih drugih Balkanskih naroda - Hrvata, Bugara i Albanaca.
Na Balkanu su Srbi i Hrvati okupili oko sebe ostale, ranije doseljene Slovene, i proširili na njih svoje plemensko ime, iz čega je usledilo da nacionalna imena današnjih Srba i Hrvata vode poreklo sa zapadnoslovenskih prostora, dok današnji srpski i hrvatski jezik (kao i svi ostali južnoslovenski jezici) vode poreklo sa istočnoslovenskih prostora.
Srbija u srednjem veku
uredi
Glavni članci: Istorija Srbije u srednjem veku, Istorija Srba pre Nemanjića, Srpske zemlje u ranom srednjem veku, Raška, Srpsko kraljevstvo i Srpsko carstvo
Nakon doseljavanja Slovena na Balkan imamo situaciju da ovi ljudi nemaju svog vladara niti izgrađenu višu klasu, koja bi ih održavala na okupu. Prvi poznati vođa Južnih Slovena se javlja tek u 7. veku i njega strani izvori nazivaju imenom Kuver. Međutim, njegov uticaj je bio veoma ograničen. Treba napomenuti da je u tom periodu među Slovenima postojao organ koji je mogao da donosi neke političke odluke. To bismo mi danas nazvali skupštinom. Njihova organizacija je bila slična današnjim modernim demokratskim sistemima. Ipak, to nije bilo dovoljno da se sačuva homogenost naroda, tako da imamo situaciju da se već u 8. veku javlja prvi poznati srpski vladar, knez Višeslav.

....




istorija srba srpskog naroda srbije srpska jiriček stanojević