Cena: |
Želi ovaj predmet: | 1 |
Stanje: | Polovan bez oštećenja |
Garancija: | Ne |
Isporuka: | Pošta CC paket (Pošta) Post Express Lično preuzimanje |
Plaćanje: | Tekući račun (pre slanja) PostNet (pre slanja) Lično |
Grad: |
Novi Sad, Novi Sad |
ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2010
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Polovna knjiga, izuzetno očuvana, na par stranica vidljiva korekcija hemijskom olovkom. Posveta autora na predlistu.
Izdavač: Skupština opštine Apatin - Apatin,
2010. god.
Tvrd povez, 23,5 cm.
173 str. Kunstdruk, ilustrovano
Na osnovu brojnih statističkih izveštaja i vizitacija, kao i popisa realizovanog 1770. godine, u Apatinu su tokom druge polovine XVIII veka evidentirani razni zanatski profili, od kojih manji broj spada i u kategoriju « slobodnih» zanatskih grana: ciglari, stolari, kamenoresci, zidari, tesari, brusači, staklari, puškari, proizvođači kundaka, čizmari, papučari, krznari, šeširdžije, bravari, kolari, tokari, bačvari, kovači, sedlari, pivarci, mesari, sapundžije, remenari, lončari, livci, kazandžije, iglari, pletači, abadžije, čarapari, pletači mreža, tkači, krojači, dugmetari, rukavičari, mlinari-vodeničari, pekari, užari, ribari, lađari, šoperi-brodotesari, knjigovesci, cipelari, pozlatari, moleri, vajari (u tom periodu su ovi umetnici vođeni kao zanatlije), graditelji orgulja, krovopokrivači, strugari, čavlari, štavioci krzna, itd.
Za kratko vreme, zahvaljujući izuzetno kvalitetnoj i raznovrsnoj zanatskoj delatnosti, u Apatinu se stvaraju preduslovi potrebni za dobijanje esnafskih privilegija, a samim tim i za formiranje prvih cehovskih organizacija.
Već 27. juna 1770. godine, Dvorska komora predlaže da se apatinskim
zanatlijama dodele esnafake privilegije, da bi ih 19. decembra iste godine, austrijska carica Marija Terezija konačno potpisala. Nakon više od dve godine od momenta potpisivanja, privilegije su, uz svečanu versku ceremoniju i uz prisutsvo jednog broja velikodostojnika, konačno predate, 18. marta 1773. godine, apatinskom zanatlijskom staležu.
Na taj način Apatin stupa u red malobrojnih naselja kojima je dodeljivanjem privilegija odato svojevrsno priznanje za izuzetno visok nivo zanatske delatnosti. Ovakvim priznanjem su se, na teritoriji
današnje Bačke, krajem XVIII veka, mogli pohvaliti još jedino, Subotica, Sombor i Novi Sad (tadašnji najznačajni urbani, administrativni i demografski centri).
Posle ovih događaja, u Apatinu je usledio dinamičan proces formiranja brojnih esnafskih organizacija, bilo samostalnih, bilo ujedinjenih. Pored apatinskih majstora, najrazličitijih zanatskih profila, u okvirima novokonstituisanih apatinskih cehova bile su zastupljene i brojne zanatlije sa područja tadašnje Bačko-bodroške županije. . .