ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2003.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Glavni urednik: `Politika` i pad srpskih liberala, 1969-72. / Aleksandar Nenadović

Beograd 2003. Tvrd povez, zaštitni omot, ćirilica, ilustrovano, 320 strana.

Na predlistu posveta autora.
R16


Napomena: na deset strana tragovi olovke (obeležen tekst); ako se to izuzme, knjiga je odlično očuvana.



Rukopis koji imam pred sobom bavi se procesom uspona i odstranjivanja liberala sa političke (i društvene) scene Srbije. Pad liberala, na čelu sa Markom Nikezićem, označava sudbinsku istorijsku raskrsnicu, događaj koji je bitno, a možda i presudno uticao na društvena zbivanja u Srbiji do današnjeg dana. Tragičan značaj političke eliminacije liberala u Srbiji je u tome što se - za razliku od drugih republika SFRJ to nije završilo ostranjivanjem nekoliko desetina neistomišljenika iz vrha vladajuće komunisičke partije, nego je „čistka” išla u „dubinu” društva i zahvatila od 5 do 10 hiljada pripadnika društvene elite Srbije u svim sferama života, od politike i privrede do nauke, kulture i umetnosti. Nepotrebno je naglašavati da je zemlja koja - kao Srbija - pretrpi tako masovan gubitak elite, osuđena na višedecenijsko vegetiranje. Kad je reč o političkoj eliti, eliminacije svih slobodnomislećih članova vladajuće SKS izvršena je (od 1972-74) sistematski i temeljno, da je toj partiji u epohi „liberalističke revolucije” 1989 / 1990 - nedostajao „ljudski separat” da - poput vladajućih partija većine drugih republika SFRJ - krene socijaldemokratskim smerom. Umesto toga, SKS je mutirao (pod imenom SPS) u neokomunizam...

Istini za volju, Nenadovićev rukopis nije apoteoza kratke „liberalne epohe”, u njegovoj selekciji teksova ima i onih koji podsećaju na još uvek oporu stvarnost u kojoj vlast plaća obol dominantnim ideološkom formulama na koje ni liberali nisu mogli ili smeli samo da „odmahnu rukom” „dikaturi proleterijata”, tezi o avangardnoj partiji i dogmi o demokratskom centralizmu. Realisičan ton ovoj osobenoj Nenadovićevoj „analizi sadržaja” lista „Politika”, daje rezime članaka koji govore o tamnim stranama cvetanja liberalizma, kao što su članci o suđenju Zoranu Gluševcu zbog tekstova o „praškom proleću” i o „političkom gašenju” lista „Student”. Autor u selekciji tekstova koje rezimira, omogvućava čitaocu da razume i nepovoljno „međurepubličko okruženje” u kojem su liberali vladali na taj način što, na primer, sistematski prati i nenametljivo izvlači poente iz priloga dopisnika iz Zagreba koji nagoveštavaju „približavanje” oluje, odnosno eskalaciju „maspoka” u Hrvatskoj. Pošto je „maspok” doživeo politički brodolom, strategija „Politike” ostaje - Nenadović to ubedljivo dokumentuje - nepromenjena; ona i dalje obazrivo izveštava o zbivanjima u drugoj po veličini republici SFRJ, izbegavajući senzacionalizam i (ili) osećanje trijumfa. Nenadović, isto tako, znalački vrši odabir fragmenata iz govora (između ostalih) Josipa Broza, Staneta Dolanca i Draže Markovića - prenetih u „Politici”, iz obimnih izlaganja koja sadrže veliki deo „opštih mesta”, on identifikuje ocene koje nagoveštavaju ne samo bliski poraz liberala nego i smrt profesionalnog novinarstva čija je „noseći stub” u tom razdoblju bio upravo list „Politika”.
Vladimir Goati






Sadržaj:
Umesto biografije
Hronika i osvrti (1969): Buđenje nade u reforme
Hronika i osvrti (1970): ”I svako misli da je brdo”
Hronika i osvrti (1971): Demokratsko ili nacionalno
Hronika i osvrti (1972): Pad liberala, prednost nacionalista
Portreti (I) NOVINARI (iz nedovršene zbirke- novinari i političari)
Portreti (II) POLITIČARI (iz nedovršene zbirke- novinari i političari)
Recenzija
Pogovor: Neophodno, a nemogućno
Registar imena




Aleksandar Nenadović (1927); profesionalni novinar od završetka studija, 1952; sve vreme u beogradskoj Politici (do penzionisanja, 1991). Saradnik Beogradske, zatim Kulturne, a od jeseni 1953, Spoljnopolitičke rubrike; zamenik glavnog urednika (1962-1967); glavni urednik (1969-1972). Prvi glavni urednik koga su na tu dužnost birali Politikini novinari. Više godina bio je stalni do pisnik Politike iz inostranstva (London, Njujork). Novinarsku karijeru u Politici završio je kao stalni dopisnik iz Njujorka (1988-1991). Od 1991. piše u slobodnim beogradskim medijima. Jedan je od osnivača agencije Beta i Foruma za međunarodne odnose.