Cena: |
Želi ovaj predmet: | 2 |
Stanje: | Nekorišćen |
Garancija: | Ne |
Isporuka: | Pošta Post Express Lično preuzimanje |
Plaćanje: | Tekući račun (pre slanja) Pouzećem Lično |
Grad: |
Beograd-Vračar, Beograd-Vračar |
ISBN: ostalo
Godina izdanja: ostalo
Jezik: Srpski
Autor: Strani
Koncept etničke pripadnosti na engleskom jeziku u osnovi ima
negativan kontekst i ukazuje na razdvajanje i otuđenje određenih
društvenih grupa, dok su etničke grupe u tim zajednicama one
koje su nastale od doseljenika. Međutim, u slučaju Irana, svi na-
rodi i etničke grupe imali su udela u izgradnji iranske civilizacije.
Etnička slika Irana razlikuju se od one u drugim zemaljama koje
se nazivaju multinacionalnim ili čak multietničkim, budući da je
etnička raznolikost Irana nastala iznutra, pri čemu su mnoge i
raznolike iranske etničke grupe izvorno iranske, dok je u većini
multietničkih zemalja etnička raznolikost spoljašnjeg porekla i
rezultat je migracije etničkih grupa iz drugih zemalja.
Iranske narode čine etničke grupe koje, i pored toga što su me-
đusobno kulturološki veoma slične i imaju zajedničke mitove, obi-
čaje, istoriju, tradiciju, prošlost i interese, imaju i vlastite jezičke i
verske karakteristike.
Pre dolaska i naseljavanja Arijevaca, u Iranu su živele autohto-
ne rase koje su obuhvatale mediteransku, australijsku, crnačku i
hamitsku. Elamiti, Kasi, Lului, Kadusi i Tapuri su narodi koji su
pripadali ovim rasama. Dolazak stranih etničkih grupa poput
indoevropskih, semitskih, hebrejskih, turanskih, gruzijskih i čer-
keskih, povećao je broj rasa u Iranu.
Dolaskom Arijevaca, Vavilonaca i Sumera u Iran je počelo i na-
stavilo se do danas etničko i rasno mešanje. Uprkos činjenici da
su Arijevci predstavljali primarnu iransku rasu, tokom istorije i
usled političkih zbivanja i vojnih kampanja drugih zemalja, Iran
je uvek bio mesto na kome je dolazilo da rasnih i međuetničkih
mešanja. To se vidi iz vojnih pohoda na Iran, od osvajanja Alek-
sandra Velikog, do arapske invazije. Primera radi, nakon dolaska
Aleksandra Velikog u Iran, njegovi vojnici su se mešali sa lokal-
nim stanovništvom i nastanjivali u ovoj zemlji. Slično se desilo i
u vreme invazije muslimanskih Arapa u Iran, kada je započela
migracija arapskih plemena i klanova u njegove različite delove.
Etničko i rasno mešanje u Iranu nije ograničeno samo na He-
lene i Arape. U različitim istorijskim periodima dolazilo je i do
migracija drugih naroda u Iran, gaznevidskih i seldžučkih Tura-
ka i Mongola. Gaznevidi i Seldžuci, koji su činili najveću grupu
imigranata, nakon dolaska su ostali u Iranu. Invazija Džingis-kana
bila je još jedan faktor migracije velikih plemena žute rase, Mon-
gola i Tatara, što je dovelo do nove prekompozicije iranske po-
pulacije. Pored ovih migracija, da bi sprečile invaziju susednih
zemalja, tadašnje iranske vlade su naseljavale nomadska pleme-
na poput Uzbeka, Berbera i Turkmena.
132 str.