ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Autor: Domaći
Tematika: Istorija
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Milan Dj. Milicevic - Stefan Nemanja i Sveti Sava

Drzavna stamparija Kraljevine Srbije, Beograd, 1913.
Mek povez, korice kao na slici, 56 strana.
IZUZETNO RETKO IZDANJE!

Milan Đ. Milićević (Ripanj, 4. jun 1831 — Beograd, 4/17. novembar 1908) bio je srpski književnik, publicista, etnograf i akademik.[1] Bio je redovni član Srpskog učenog društva, član Akademije nauka u Petrogradu, Jugoslovenske akademije znanosti i umjetnosti u Zagrebu, član Srpske kraljevske akademije u Beogradu, predsednik Srpskog arheološkog društva i jedan od osnivača Srpske književne zadruge.
Biografija
Milan Milićević
Milan Đ. Milićević sa suprugom na kalemegdanskoj klupi
Portret Milićevića iz 1866, rad Stevana Todorovića

Milan je rođen u Ripnju kod Beograda, od roditelja Jovana i Mitre 1831. godine. Milićevići potiču iz Starog Vlaha, odakle su se doselili pre tri veka. Pohađao je osnovnu školu u rodnom selu, a školovanje nastavio u Beogradu.[2]

Posle gimnazije završio je Bogosloviju u Beogradu i zatim radio kao državni činovnik u raznim zvanjima: kao učitelj osnovne škole u Lešnici, pa u Topoli, sudski praktikant u Valjevu, a zatim je bio premešten u Beograd gde je službovao do kraja života i kao pisar.

Mnogo je putovao po Srbiji, staroj i novooslobođenim krajevima, uz srpsko-bugarsku granicu, po Crnoj Gori i Rusiji. Bio je sekretar srpskog Ministarstva prosvete 1861-1874. godine,[3] kada vrši svoja opsežna ispitivanja u narodu. Proputovao je gotovo celu Srbiju i kao školski nadzornik, i skupio građu za svoja dela.

Objavio je preko 100 književnih naslova, različite tematike.[4] Glavno mu je delo „Kneževina Srbija” iz 1876. godine. Javlja se 1867. godine i kao sekretar Srpskog učenog društva u Beogradu. Bio je i jedan od članova osnivača i član prve Uprave Srpskog arheološkog društva 1883. godine.[5] Bio je i osnivač i član Odbora Društva Svetog Save 1886. godine.[6] Kraće vreme uređivao je službene Srpske novine, bio je bibliotekar Narodne biblioteke[7] i državni savetnik. Uređivao je časopis „Škola“.

Bio je jedan od sekretara Skupštine 1864. i Skupštine 1867. u Beogradu.

Dodeljen mu je Orden Takovskog krsta i Orden Svetog Save.[8] Po njemu je nazvana osnovna škola u Beogradu.
Odabrana dela

Putnička pisma
Beleške kroz put pet okružja po Srbiji
Iz svojih uspomena
Život Srba seljaka
Slave u Srba
Iz svojih uspomena
Zadružna kuća na selu
Manastiri u Srbiji
Pedagogijske pouke
Kako se uči knjiga
Školska higijena, 1870.
Školska disciplina
Pogled na narodno školovanje u Srbiji
Moralna žena
Zimnje večeri
Selo Zloselica i učitelj Milivoje
Jurmus i Fatima
Omer Čelebija
Pomenik znamenitih ljudi u srpskog naroda novijega doba, 1888.
Dodatak pomeniku od 1888. Znameniti ljudi u srpskoga naroda koji su preminuli do kraja 1900. g.
Pomenik znamenitih ljudi u srpskom narodu, Beograd 1901.
Knez Miloš u pričama, 1891.
Knez Miloš u pričama II. 1900.
Knez Miliš u spomenicima svog nekadašnjeg sekretara, Beograd 1896.
Žena XX veka, napisala Žil SImon i Gustav Simon, Beograd 1894.
Kneževina Srbija, Beograd, 1876.
Kraljevina Srbija
Čupić Stojan i Nikola, Beograd 1875.
Život i dela veikih ljudi iz svih naroda I, Beograd 1877.
Život i dela veikih ljudi iz svih naroda II, Beograd 1877.
Život i dela veikih ljudi iz svih naroda III, Beograd 1879.
Karađorđe u govori u stvoru, Beograd 1904.