Tematika: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
ISBN: 414
Autor: Domaći
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Prvo izdanje!
1941. god

Dr Simeun Simo Grozdanić (Švica kod Otočca, 15. februar 1896 — Beograd, 21. jul 1972) bio je srpski zoolog, univerzitetski profesor, direktor Karlovačke gimnazije i dekan Prirodno-matematičkog fakulteta u Beogradu.

Biografija
Detinjstvo i mladost
Otac Stanko bio je šumar, a majka Anka domaćica. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, a tri razreda više građanske škole u Otočcu. Gimnaziju je pohađao u Sremskim Karlovcima (od 1909) i Senju, gde je završio peti, šesti i verovatno sedmi razred.[1]

Prvi svetski rat
Pošto je izbio Prvi svetski rat mobilisan je u austrougarsku vojsku, i na jesen 1915. poslat na Istočni front u Galiciju. Dezertirao je i prebegao na rusku stranu. Sredinom proleća 1916. našao se u Odesi, gde je pristupio Prvoj srpskoj dobrovoljačkoj diviziji. Pošto je korpus prebačen na front u Dobrudži (između Bugarske i Rumunije) Grozdanić je ranjen u vojnim operacijama koje su usledile. Decembra 1916. dodeljen mu je čin potporučnika, vodnika u 3. četi 3. bataljona 3. pešadijskog puka. Sa jedinicom je početkom 1918. prebačen na Solunski front.[2] Osmi razred gimnazije završio je u Volosu, u Grčkoj (1918).[1]

Međuratni period
Nakon demobilizacije upisuje studije prirodnih nauka u Zagrebu. Na Beogradski univerzitet prešao je 1919, da bi 1922. diplomirao. Odmah se zaposlio kao asistent u Zoološkom zavodu u Beogradu, ali je ubrzo prešao u Karlovačku gimnaziju za profesora biologije. Posvetio se pčelarstvu, uredio je školski pčelinjak, osnovao Đačko društvo prijatelja prirodnih nauka, pokrenuo stvaranje Jugoslovenskog pčelarskog društva (1929) i honorarno predavao pčelarstvo u Karlovačkoj bogosloviji. Doktorirao je u Beogradu 1931. sa disertacijom Ponašanje radilica domaće pčele.[3] U Novom Sadu je 1937. učestvovao u osnivanju pčelarskog društva „Vojvodina”, i bio je prvi urednik njegovog glasila Vojvođanski pčelar (1938-1941).[4]Školske 1939/40. bio je direktor Ženske učiteljske škole u Novom Sadu, a potom je istu funkciju obavljao u Karlovačkoj gimnaziji.[1]

Drugi svetski rat
Po agresiji Nemačke na Kraljevinu Jugoslaviju, i raspada države koji je usledio Grozdanić se obreo u Nezavisnoj državi Hrvatskoj, pošto je Srem postao deo NDH. Ustaše su ga uklonile sa funkcije direktora gimnazije, da bi 1942. bio zatočen u logoru u Sremskoj Mitrovici zbog saradnje sa pokretom otpora. Uspeva da pobegne i prelazi u Srbiju pod nemačkom okupacijom. Boravi u Beogradu, Vrnjačkoj Banji i Aranđelovcu. Ponovo je uhapšen 1943. zbog saradnje sa partizanima. Zatvoren je u Kragujevcu, prebačen u logor na Banjici, i na kraju upućen na prinudni rad u Nemačku. Ponovo uspeva da pobegne i pridružuje se partizanima u Sloveniji.[1]

Period nakon Drugog svetskog rata
Godine 1945. postavljen je za direktora Voćarsko-pčelarske stanice u Novom Vrbasu. Za vanrednog profesora zoologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu izabran je 1946. godine. Na Prirodno-matematičkom fakultetu u Beogradu bio je redovni profesor (1956-1964)[1] i rektor (1956-1958).[5]

Penzionisan je 1964. godine.[1]

Smrt
Poginuo je u saobraćajnoj nesreći. Sa suprugom Jelenom (rođ. Živanović) imao je sina Stanka, pravnika, i ćerku Vladislavu, farmaceuta.[1]

Naučni rad
Radove je objavljivao u hrvatskom prirodnoslovnom časopisu Priroda (1926-1947), Kulturno-privrednom pregledu (1941), Zborniku Matice srpske za prirodne nauke (1959, 1961, 1963), Glasniku Prirodnjačkog muzeja (1965-1973)[6], Letopisu Matice srpske i Pčelaru. Proučavao je životinje u prirodnim uslovima, primenjujući tako ekološki metod u zoopsihologiji. Značajan doprinos dao je i darvinizmu.