ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1900 - 1949.
Jezik: Francuski
Tematika: Književnost
Kulturno dobro: Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine
Autor: Strani

STR 119 , meki povez,ali ima kutiju u koju se
knjiga uvlaci, kao i dodatni tvrdi povez
(kutija i povez su u istom dezenu)
37 LITOGRAFIJA - BENNO VIGNY

knjiga je numerisana
ovo je primerak broj 652

stampano na 100% pamucnom papiru
BFK RIVES - na nekoliko stranica ima vodoznak

BFK Rives Printmaking Papers
This very popular, fine printmaking paper is mouldmade in France and has a smooth, absorbent surface. Rives Papers, made of 100% cotton, are acid free, soft-sized, and buffered. Rives is perfectly suited for lithography, intaglio, screenprinting, relief printing, linocut, collotype, and drawing.

Each sheet is watermarked and has two natural deckles and two tear deckled edges. Three weights available.

----------------------------------------------------------------

Benno Vigny (28 October 1889 – 31 October 1965) was a French-German novelist and screenwriter.

Vigny was born in Commercy and grew up in Vienna. He moved to Berlin in the 1920s. There he began working as a screenwriter in collaboration with other writers, particularly for German-British co-productions.

In 1927, his novel Amy Jolly, die Frau aus Marrakesch (Amy Jolly, the Woman from Marrakesh) was published, which became the film Morocco (1930) in the USA, in which Marlene Dietrich made her Hollywood debut. Another novel, Nell John. Der Roman einer Verjüngten (Nell John, The Tale of a Rejuvenated Woman), appeared in 1927.

At the beginning of the 1930s, Vigny went to Paris where he continued to collaborate as a screenwriter for international co-productions. The little known film Bariole, from this period, is his only work as a film director.

After this period, Vigny worked only occasionally as a screenwriter. His last screenplay was the critically acclaimed Der Verlorene (The Lost One) (1951), co-written with Peter Lorre,who also directed and acted in the film.
He died in Munich.

----------------------------------------------------------------------

Balzak je rođen 1799.godine u Turu, Francuska. Kao ličnost i kao pisac formira se u prvoj polovini 19. veka, koju obeležavaju snažan uspon buržoazije i njene filozofije života i sila novca kao osnovna pokretačka snaga svega delovanja i stila življenja. Kada je završio studije prava, trebalo je, po želji roditelja, da bude beležnik jer je taj poziv obezbjeđivao društveni ugled i udoban život. Balzaku se taj poziv nije dopao, čak mu je bio odvratan. Hteo je, o tome je maštao kao dječak, da bude pisac. Naslućivao je svoj stvaralački genije i uporno odbijao da se bavi bilo čim osim pisanja. Njegov prvi pokušaj je tragedija Kromvel, ali je to bilo vrlo slabo delo. Okrenuo se romanu, napisao za nekoliko godina nekoliko romana, ali je vidio da su vrlo slabi i nije ih potpisivao svojim imenom.

Posle prvih književnih neuspeha, opredeljuje se za izdavaštvo, potom kupuje štampariju uz finansijsku pomoć roditelja. U ovom poslu propada i doživljava materijalnu katastrofu koja će ga pratiti do kraja života; stalno je bio u dugovima i stalno se borio sa nemaštinom. Opet se vraća književnosti rešen da piše roman o gradjanskom ratu između monarhista i republikanaca u Bretanji. Odlazi na mesto događaja, mesec i po dana prikuplja građu i vraća se u Pariz, piše roman Poslednji šuan i, svestan njegove vrednosti, potpisuje ga svojim imenom. Od tada pa za sledećih dvadesetak godina Balzak će napisati stotinu kniga pišući iz dana u dan, bez predaha, po sedamnaest sati dnevno. Balzak je primer ogromne stvaralačke snage, posvećenosti književnosti i sagorevanja u neprekidnom stvaralačkom zanosu. Ogromna radna energija je slabila, zdravlje se sve više pogoršavalo i posljednjih nekoliko godina, umoran i ophrvan bolešću, ništa nije napisao. Umro je 1850. godine, na vrhuncu slave.

Balzak je došao na genijalnu ideju da sve svoje romane objedini u jednu celinu koju je nazvao Ljudska komedija. Svaki roman je posebna celina ali sve ih objedinjuje vreme, podneblje, mentalitet, ličnosti. Neke njegove ličnosti javljaju se u različitim delima, različitim vremenima i drugačijim ambijentima.U Ljudskoj komediji Balzak prikazuje plemstvo, ministre, političare, bankare, sudije, advokate, oficire, sveštenike, trgovce, novinare, studente, fabrikante, seljake, zanatlije, prosjake, robijaše, prostitutke. Njegova Ljudska komedija je tako postala i ostala istorija naravi francuskog društva prve polovine 19.veka. On je postao najbolji i najpoznatiji istoričar. U najznačajnija i najpoznatija dela ubrajaju se: Čiča Gorio, Šagrinska koža, Evgenija Grande, Rođaka Beta, Rođak Pons, Izgubljene iluzije, Traženje apsolutnog, Seljaci, Pukovnik Šaber.